ดาวแคระขาวเป็นแก่นกลางขนาดเล็กของดาวฤกษ์มวลน้อยที่หลงเหลือไว้ หลังจากผ่านจุดจบของดาวที่กลายเป็นเนบิวลาดาวเคราะห์ นักดาราศาสตร์คิดว่าประมาณ 6% ของดาวที่อยู่ในบริเวณรอบๆดวงอาทิตย์เป็นดาวแคระขาว
ดาวแคระขาวประกอบด้วยคาร์บอนและออกซิเจนที่เคยอยู่ภายใต้สภาวะความดันสูง และมีความหนาแน่นมาก (ดาวแคระขาวมีมวลพอๆกับดวงอาทิตย์ แต่มีขนาดใกล้เคียงกับโลก) ดังนั้น วัสดุที่มีปริมาตรเท่ากับกล่องไม้ขีดจากดาวแคระขาว จะหนักเท่ากับช้าง 15 ตัว
ดาวแคระขาวที่เพิ่งเกิดใหม่จะมีอุณหภูมิพื้นผิวสูงกว่า 100,000 องศาเซลเซียส ทำให้เป็นดาวที่ร้อนกว่าดาวฤกษ์ประเภทอื่นๆ แต่เนื่องจากดาวแคระขาวมีขนาดเล็ก ทำให้ดาวประเภทนี้ริบหรี่เมื่อสังเกตจากระยะไกลๆ
จากการที่ดาวแคระขาวไม่มีปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชันแล้ว ทำให้ความร้อนและแสงของดาวแคระขาวเป็นพลังงานที่เก็บสะสมไว้จากช่วงที่ยังเป็นแก่นกลางดาวฤกษ์ เมื่อเวลาผ่านไป ดาวแคระขาวจะแผ่รังสีออกไปเรื่อยๆ ทำให้พลังงานของดาวลดลง ดาวจะเย็นตัวลงและเปลี่ยนสี ในที่สุด ดาวแคระขาวที่เย็นตัวลงจนหมดพลังงานจะกลายเป็นดาวแคระดำ